Από την πλευρά του, ο κ. Λυμπερόπουλος επικαλείται δικολαβικά το άρθρο 25 του Συντάγματος, βάσει του οποίου μπορούν να τεθούν περιορισμοί στα δικαιώματα των σχέσεων μεταξύ ιδιωτών, εάν (οι περιορισμοί) προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.»
Το ερώτημα όμως, που τίθεται και στο οποίο μάλλον θα πρέπει να απαντήσει ο κ. Λυμπερόπουλος είναι εάν θα είναι «δίκαιο» και εάν θα προάγει την ανταγωνιστικότητα η δημιουργία νόμου που θα απαγορεύει την ελεύθερη πρόσβαση στο επάγγελμα των ταξί.
Ωστόσο, ο κ. Λυμπερόπουλος ίσως να έπρεπε -καταρχήν- να απαντήσει πώς δαπανήθηκαν τα περισσότερα από 30 εκατομμύρια ευρώ που εισέπραξαν, κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι ιδιοκτήτες ταξί για την ανανέωση του στόλου των οχημάτων.
Όπως και γιατί ο ίδιος δεν δημοσιοποιεί την λίστα του μητρώου ιδιοκτητών άδειας ταξί- η οποία αποτελεί, εξάλλου, δημόσια περιουσία- ώστε να αποκαλυφθεί ποιοι και πόσοι κατέχουν σήμερα νόμιμα τα «μαγικά χαρτιά»…