Στον τομέα της επεμβατικής καρδιολογίας, όπου δραστηριοποιούμαι, τα υλικά αλλάζουν συνεχώς. Η μία τεχνολογία διαδέχεται την άλλη, ενώ ο γιατρός οφείλει να προμηθεύεται το καλύτερης ποιότητας υλικό για τον ασθενή.Όσον αφορά τις τιμολογήσεις των υλικών, αποτελούν ζήτημα της ελληνικής πολιτείας, η οποία εάν προχωρήσει στην διαμόρφωση ενός σαφούς νομοθετικού πλαισίου, τότε δεν θα υπάρχει πεδίο για να λάβουν χώρα φαινόμενα «μαύρων» προμηθειών. Οι «παρενέργειες» δηλαδή στις προμήθειες έλαβαν χώρα επειδή, όλα αυτά τα χρόνια το σύστημα είχε ρωγμές, με αποτέλεσμα να δοθεί πεδίο και να υπάρξει «παράθυρο» για παράσιτα και πιράνχας.
Στο εξωτερικό εφαρμόζεται αντίστοιχο με το δικό μας σύστημα προμηθειών;
Στη Δυτική Ευρώπη και την Αμερική τα νοσοκομεία επιτυγχάνουν πολύ καλύτερες τιμές, επειδή προχωρούν σε μαζικές προμήθειες κατόπιν διαγωνισμού. Έτσι, για παράδειγμα οι τιμές που έχουν πετύχει για τα στεντ τα μεγάλα νοσοκομεία είναι πολύ μικρότερες, συγκριτικά με τις δικές μας. Κάτι αντίστοιχο σχεδιάζει σήμερα και το υπουργείο Υγείας, που επιδιώκει να προχωρήσει σε κεντρικό διαγωνισμό προμηθειών.
Η Ελλάδα μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να απεγκλωβιστεί από το σύστημα της απευθείας ανάθεσης.
Πραγματοποιούνταν διαγωνισμοί, αλλά όταν έληγε η διαδικασία της επιλογής προμηθευτών, τα δημόσια νοσοκομεία προχωρούσαν στη νοσηρή πρακτική της απευθείας ανάθεσης ή της εξωσυμβατικής συνεργασίας. Και αυτό για να αντιμετωπιστεί η διαφαινόμενη λόγω της μεγάλης γραφειοκρατίας καθυστέρηση στην προμήθεια των απαραίτητων υλικών.
Η σπατάλη και η κακοδιαχείριση θα λάβει τέλος μόνον μέσω της εκπαίδευσης. Όσο δηλαδή πιο κατηρτισμένος είναι ο γιατρός τόσο πιο άρτια θα διαχειριστεί το υλικό. Για παράδειγμα, στην επεμβατική καρδιολογία τα πράγματα στην χώρα μας είναι ξέφραγο αμπέλι, αφού δεν απαιτείται επισήμως καμία εξειδίκευση.Η μείωση του κόστους δεν επιτυγχάνεται μέσω της επιστράτευσης των επιθεωρητών υγείας, αλλά είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί ένα σύστημα αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας των δημόσιων νοσοκομείων. Με τον τρόπο αυτό, η κοινωνία και η πολιτική ηγεσία θα είναι σε θέση να γνωρίζουν σε ποια κλινική συναντώνται οι χειρότερες ή οι καλύτερες επιδόσεις.
Επίσης, δεν υπάρχει καμία διαφάνεια στην χρήση των υλικών. Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να κρίνει σωστό να τοποθετήσει στον ασθενή υπερβολικό αριθμό στεντ, αφού δεν ελέγχεται.
Με άλλα λόγια, θα πρέπει να εφαρμοστεί το τρίπτυχο εκπαίδευση, διαφάνεια και ορθολογική διαχείριση των πόρων για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα του ελληνικού συστήματος υγείας.