*After the agreement reached on February 20th
Scoreboard: Here’s What Each Side Got in the Greece Negotiations
(Bloomberg 11:42 PM EET February 20, 2015)
“This is your ultra-quick summary.
The Eurogroup came to an agreement, of sorts, with Greece on Friday evening, Feb. 20.
In an 18 against 1 negotiation, it was always likely that the 18 (the Eurogroup) were going to come off better than the 1 (Greece).
Greece got enough, but only enough, to stop them from walking out again.
Here’s how it breaks down:
The Eurogroup gets to keep European Union, European Central Bank, and International Monetary Fund—”the troika”—oversight of the program extension. Greece gets to have everyone not call it the troika anymore.
The Eurogroup has Greece’s agreement on an extension of the existing bailout program. Greece has Eurogroup agreement not to call it a program anymore.
The Eurogroup gives Greece until Monday to come up with a set of budgetary measures that will allow a successful review of the program extension. Greece gets to pick its own austerity. (And eventually it may get flexibility on reducing its primary budget surplus.)
The Eurogroup gets to ringfence the EFSF (European Financial Stability Fund) money in the HFSF (Hellenic Financial Stability Fund) buffer so it is available only for bank recapitalization at the discretion of the ECB. Greece gets to watch this happen.
The Eurogroup gets to have a quiet weekend. Greece gets to work really hard on a set of measures that the troika institutions must approve by Monday evening.
All this might make it sound like Greece got very little out of the Eurogroup today, and in many ways that seems true. But Yanis Varoufakis, Greece’s finance minister, will be able to go back to Greece and say he has got all he could. He allowed the negotiations to get to the 11th hour to maximize his leverage, and he did enough to be able to say he fought Greece’s corner hard.
For the moment, that may be enough in a country that has been feeling quite knocked around by its Eurogroup partners”.
Τα ύστερα του κόσμου, του Δημήτρη Καμπουράκη-Protagon.gr
“Και του τα ‘λεγα εγώ πρωί-πρωί Παρασκευής του φίλου μου του Στρατούλη από τηλεοράσεως: «Υπουργέ μου, είσαι σίγουρος ότι οι νόμοι που εξαγγέλλεις πως θα περάσεις τώρα από τη Βουλή, δεν θα θεωρηθούν μονομερείς ενέργειες;» Σίγουρος ήταν ο Δημήτρης, σιγουρότατος. Είχε σθένος και ατσάλινη αποφασιστικότητα. «Έτσι δενότανε τ’ ατσάλι» σκέφτηκα συγκινημένος και πάσχιζα να θυμηθώ τη φάτσα του Νικολάι Οστρόφσκι, για να δω αν έμοιαζε με τον υπουργό αναπληρωτή μας. Κι εγώ που από την πρώτη στιγμή, δίχως να τους έχω ψηφίσει, βγήκα και διατυμπάνισα την πίστη μου στην εθνική διαπραγμάτευση των στρατηγών μου, ένιωσα κάτι παραπάνω από περήφανος. Περήφανος το πρωί, περηφανότατος το βράδυ.
Καθότι κύριοι, άλλο να σε ελέγχουν οι θεσμοί κι άλλο η τρόικα. Βέβαια, αυτό το «ήρθαν οι θεσμοί, φεύγουν οι θεσμοί, βρε καλώς τους θεσμούς», μου φαίνεται λιγάκι βαρβαρίζουσα ελληνικούρα, πλην οι ελληνικούρες μας είναι που καταδεικνύουν την ηγεμονία της αριστεράς του ανάδελφου έθνους μας σε σχέση με τους δεξιούς Ευρωπαίους τοκογλύφους Μερκελιστές. Και ο αείμνηστος Κωλέτης, άλλωστε, όταν στα μέσα του προ-περασμένου αιώνος ήταν πρέσβης της περήφανης χώρας μας εις τα Ευρώπας, μόλις οι Μεγάλες Δυνάμεις προσπάθησαν να του επιβάλλουν την ευρωπαϊκή ενδυμασία, κυκλοφορούσε με φράκο από πάνω και φουστανέλα με τσαρούχια από κάτω. Όχι παίζουμε.
Καθότι κύριοι, άλλο να είσαι σε μνημόνιο κι άλλο σε Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης (Master Financial Assistance Facility Agreement, MFFA). Διότι ως προχθές, οι τρισκατάρατοι έγραφαν τους όρους των μνημονίων και μετά μας έβαζαν να τους υπογράψουμε με το πιστόλι τους στον κρόταφό μας. Ενώ τώρα θα γράφουμε εμείς τους όρους του Master Financial Facility Agreement και αφού πάρουμε την άδεια τους, θα βάζουμε μόνοι μας το πιστόλι μας στον κρόταφό μας και θα τους υπογράφουμε δίχως έξωθεν απειλές. Ε, όπως και να το κάνουμε, υπάρχει διαφορά.
Βέβαια, προς στιγμήν μου είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι θέλαμε να βγούμε από τη θανατηφόρο σπείρα «να παίρνουμε δάνεια για να ξεπληρώνουμε παλιότερα δάνεια», αλλά προφανώς έκανα λάθος. Άνθρωπος είμαι κι εγώ. Διότι βλέπω ότι τώρα τα θέλουμε τα λεφτά. Τι να τα κάνουμε, απορώ. Αφού έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις απ’ τα δικά μας, πάλι στα παλιά γυρίσαμε; Ξαναγίναμε τοξικομανείς που κυνηγάμε τη δόση μας; Και μάλιστα θα την πάρουμε με αξιολόγηση. Ήτοι θα μπαινοβγαίνουν οι θεσμοί στα υπουργεία και θα βάζουν κάτω τα νούμερα και τους κωδικούς των υπουργών. Τι; Δεν θα έρθουν οι θεσμοί στην Ελλάδα; Ωραία λοιπόν. Θα συναντώνται δηλαδή στο Παρίσι, όπως τότε οι τροϊκάνοι με τον Χαρδούβελη, τον Βρούτση και τον Πρωτόπαπα; Όχι, διότι εκείνο ήταν και ταπεινωτικό και γελοίο; Ε τότε πώς; Μήπως θα γίνεται αξιολόγηση από μακριά; Δηλαδή, θα κυβερνάται η χώρα με mails; Ε δεν το πιστεύω.
Φυσικά, πήραμε ως χώρα μικρότερο (χωρίς να προσδιορίζεται) πρωτογενές πλεόνασμα, για να ρίξουμε τα λεφτά στην πραγματική οικονομία. Μπράβο, εδώ μας παραδέχομαι. Αυτό είναι πραγματικό κέρδος. Πλην διαβάζω στο κείμενο της συμφωνίας ότι «οι ελληνικές αρχές δεσμεύθηκαν να εγγυηθούν τα απαραίτητα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ή τα έσοδα που απαιτούνται για να εγγυηθούν τη βιωσιμότητα του χρέους». Βρε μυστήρια πράγματα. Σύντροφοι, βάλατε υπογραφή σε επίσημο χαρτί που λέει ότι το χρέος είναι βιώσιμο; Τα ύστερα του κόσμου. Και πως θα πάτε τώρα να διαπραγματευτείτε κούρεμα, όταν αποδέχεστε ότι το χρέος είναι βιώσιμο, όπως κατηγορούσατε τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο; Τι πράγμα; Δεν υπάρχει πια κούρεμα αλλά μόνο «έξυπνη διευθέτηση του χρέους, με swaps και άλλα χρηματοοικονομικά εργαλεία», όπως εξήγησε ο Βαρουφάκης; Α, εντάξει τότε. Απλώς θυμάμαι ότι πριν έναν μήνα οι Σαμαροβενιζέλοι ήταν οι Νενέκοι που ήθελαν επιμήκυνση για να φορτώσουν το μη βιώσιμο χρέος στα παιδιά μας και οι Τσιπρολαφαζάνηδες ήταν οι μάγκες που το κούρευαν, άλλος 50%, άλλος 60% κι άλλος 70%, ανάλογα με το πώς είχαν ξυπνήσει το πρωί. Ας είναι.
Όσο για τη νέα δημοκρατική αρχιτεκτονική της Ευρώπης που θεμελίωσε η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ομολογώ ότι πολύ τη χάρηκα την Παρασκευή το βράδυ. Τέρμα πια οι θεσμικές παρατυπίες που κατέλυαν τη δημοκρατία στην Ένωση. Δεν αναγνωρίζουμε αφεντικά, μόνο θεσμικά όργανα. Μόνο μ’ αυτά συνομιλούμε, δεν είμαστε υποτελείς κανενός, είμαστε ισότιμοι εταίροι. Στα πλαίσια αυτής της στρατηγικής, υποθέτω, διαπραγματευόταν ο Βαρουφάκης με τον «απομονωμένο» σκατόψυχο επί τέσσερις ώρες δια μεσολαβητών, αφήνοντας τους υπουργούς του Eurogroup μπουζουριασμένους σε μια αίθουσα να πίνουν καφέδες και να τρώνε τυρόπιτες. Πολύ γουστάρω αυτή τη νέα δημοκρατική Ευρώπη. Το αφεντικό να συζητά με τον υπάλληλο και τα μέλη της γενικής συνέλευσης να περιμένουν κλειδωμένα για να επικυρώσουν δια βοής τη συμφωνία τους. Άντε μπράβο, γιατί πολύ είχε τραβήξει αυτή η θεσμική ξεφτίλα.
Βεβαίως, μόνος μου έγραψα (η νέα εκκλησία) ότι η καινούρια ονοματολογία αντικαθιστά ταχύτατα την παλιά και ότι η νέα αυτή πολιτική θα κριθεί από μόνη της κι όχι σε σύγκριση με τις παλιότερες. Συνεχίζω να το λέω, ειδικά για το πώς πρέπει να καθορίσουν την αντιπολιτευτική τους τακτική τα υπόλοιπα κόμματα. Αλλά αυτό δεν μου αφαιρεί προσωπικά τη δυνατότητα να κάνω και λίγη πλάκα. Διότι φαγώθηκαν να κυβερνήσουν και τώρα βρίσκουν μπροστά τους όλη την δήθεν αριστερή κορώνα με την οποία μας φλόμωσαν. Ας τα λουστούν τώρα. Εγώ το μόνο που έχω να ανακράξω είναι «καλώς ήλθατε στον καπιταλισμό». Είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα είσαστε πολύ καλύτεροι διαχειριστές απ’ τους προηγούμενους και γι’ αυτό σας στηρίζω αναφανδόν. Και ως πρώτο μέτρο ενεργούς στήριξης, ξεθάβω τα λεφτά απ’ τη γλάστρα με την ορτανσία και τα ρίχνω στο χρηματιστήριο. Να κονομήσουμε επιτέλους κανένα φράγκο, να τα ρίξουμε στην πραγματική οικονομία που στενάζει”.
Κυβέρνηση στο άγνωστο με όπλο την… αυτοκτονία Του Κωνσταντίνου Ζούλα, Καθημερινή (21/02/2015)
“Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε γίνει γνωστό εάν ο Γιάνης Βαρουφάκης, που εικονίζεται πλέον στις γελοιογραφίες ως Μπάτμαν, συνέθλιψε τους «εχθρούς» και κυρίως τον Τζόκερ – Σόιμπλε. Επέλεξα ωστόσο συνειδητά να φαιδρύνω όσα ζούμε λόγω της πλήρους σύγχυσης που επικρατεί, εν μέσω και της αγωνίας για το τι μας ξημερώνει. Με τεράστια ευθύνη των ελληνικών ΜΜΕ, που προβάλλουν μια εντελώς πλασματική εικόνα σε σχέση με αυτή που δείχνουν τα ξένα μέσα ενημέρωσης.
Αν το σκεφτείτε, εδώ και είκοσι ημέρες όλα τα κανάλια αποφεύγουν να πουν ευθαρσώς ότι η «σκληρή διαπραγμάτευση» γίνεται με ένα και μόνο όπλο: Να συμπαρασύρουμε τους εταίρους μας στον όλεθρο. Κανένα δελτίο ειδήσεων δεν λέει ξεκάθαρα ότι το μοναδικό (και σουρεαλιστικό) «επιχείρημα» της νέας κυβέρνησης είναι επί της ουσίας το εξής: «Αν δεν μας επιτρέψετε να κάνουμε ό,τι θέλουμε με τα δανεικά σας, θα αυτοκτονήσουμε και ελπίζουμε να σας πάρουμε μαζί μας».
Μην κρυβόμαστε, αυτό είναι το μόνο όπλο μας. Ή μάλλον η απειλή την οποία ενδόμυχα όλοι τρέμουμε μήπως αποδειχθεί αυτοεκπληρούμενη προφητεία, αλλά οι εκπρόσωποί μας δεν διστάζουν πια να την εκστομίζουν δημοσίως. Για Αρμαγεδδώνα μίλησε ο κ. Βαρουφάκης, με Κούγκι απείλησε ο υπουργός Αμύνης και ουδείς τους ρώτησε αν στην εντολή που έλαβαν για να κυβερνήσουν περιλαμβάνεται η αυτοκτονία της Ελλάδας.
Εξίσου απίστευτο είναι ότι τα ΜΜΕ αποσιωπούν και το πώς αντιμετωπίζουν οι εταίροι μας τον ωμό αυτό εκβιασμό. Οχι, δεν εννοώ τη Γερμανία. Ελάχιστες εφημερίδες έγραψαν ότι οι υπουργοί Οικονομικών της Λιθουανίας και της Σλοβακίας ζήτησαν από τον κ. Βαρουφάκη να τους εξηγήσει πώς θα πουν στους πολίτες τους, που πληρώνονται με 400 ευρώ, ότι οι Ελληνες «δικαιούνται» να επαναφέρουν τον κατώτατο μισθό τους στα 750 ευρώ. Και ακόμη λιγότερα ΜΜΕ ανέδειξαν το επίσης εύλογο ερώτημα που ετέθη στον καθηγητή-υπουργό. Αν θεωρεί λογικό οι πολίτες χωρών που μας δανείζουν να υποστούν ακόμη μεγαλύτερες θυσίες, ενώ βρίσκονται κάτω από την Ελλάδα στη λίστα των πλουσιότερων κρατών του ΟΟΣΑ.
Εντελώς αυθαίρετη, όμως, είναι και μια άλλη πλάνη, που μεταδίδεται ως ασθένεια. Οτι η Ελλάδα όχι μόνο θα σώσει την Ε.Ε., αλλά ότι είναι και θέμα χρόνου η Ευρώπη να… Συριζοποιηθεί. Είναι πραγματικά απίστευτο ότι με τις υπερβολές των ΜΜΕ αλλά και του κ. Τσίπρα, που κάθε τόσο συνομιλεί με την… Ιστορία, καλλιεργείται η πεποίθηση πως από τη μικρή Ελλάδα θα αλλάξει ο ρους της παγκόσμιας ιστορίας. Και ουδείς αναδεικνύει μια μικρή «λεπτομέρεια». Οτι ακόμη και αν η πολιτική της λιτότητας χαλαρώσει στην Ε.Ε., τούτο μπορεί να μη συμβεί τώρα αλλά σε κάποιους μήνες ή και σε 1-2 χρόνια. Δηλαδή, αφού πιθανώς θα έχει εκδιωχθεί η Ελλάδα από την Ε.Ε., διότι είθισται τις μεταβολές αυτές να τις αποφασίζουν οι ισχυροί μιας Ενωσης, και όχι να τις εκβιάζει ο ασθενέστερος και προβληματικότερος τροχός της αμάξης. Παρεμπιπτόντως, σημειώνεται ότι σε κανένα διεθνές δίκτυο δεν έχει προβληθεί ο περιβόητος χάρτης της Ε.Ε. με τις κόκκινες κουκκίδες, που αντιστοιχούν τάχα σε «δεκάδες μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις στήριξης της Ελλάδας». Διότι για τα ξένα κανάλια δεν αποτελεί είδηση να συγκεντρώνονται 100-200 άτομα σε μια πλατεία.
Συνέπεια όλων αυτών είναι να μην απασχολεί σχεδόν κανέναν η ερώτηση «τι ακριβώς αντιπροτείνουν οι Ελληνες;» που διατυπώνεται επιτακτικά πλέον στον ξένο Τύπο. Μη γελιόμαστε. Ουδείς στην Ε.Ε. έχει καταλάβει ποιο ακριβώς είναι το σχέδιο της κυβέρνησης πέραν του ισχυρισμού της ότι θα πολεμήσει τη φοροδιαφυγή και τους ολιγάρχες. Οι δε προεκλογικές εξαγγελίες της περί κρατικοποιήσεων αντί ιδιωτικοποιήσεων ηχούν στους εταίρους μας από ακατανόητες έως εξωπλανητικές.
Μήπως όμως και στην Ελλάδα έχει καταλάβει κανείς τι ακριβώς προτίθεται να κάνει η νέα κυβέρνηση; Μπορεί κάποιος να εξηγήσει γιατί απαξίωσε ο νέος υπουργός Παιδείας τα πρότυπα σχολεία χαρακτηρίζοντας την αριστεία «χιτλερικής έμπνευσης»; Γιατί επανέρχονται στα ΑΕΙ οι «αιώνιοι» φοιτητές και επανεξορίζονται οι καθηγητές που ήρθαν από το εξωτερικό για να βοηθήσουν; Ή μήπως μπορεί κάποιος να μας πείσει ότι είναι «αριστερό» να προστατεύονται από τα «κόκκινα» δάνεια ακόμη και σπίτια με αντικειμενική αξία 400.000 ευρώ και «προοδευτικό» να χαρίζεται αδιακρίτως το 50% των χρεών στο Δημόσιο ακόμη και σε δυνάμει μεγαλοαπατεώνες; Και όμως αυτά είναι τα πρώτα δείγματα γραφής. Μαζί με τον Προκόπη Παυλόπουλο, που βρέθηκε ξαφνικά στο… Προεδρικό Μέγαρο”.
Πέντε ερωτήματα απαιτούν απάντηση Του Κώστα Λαπαβίτσα, βουλευτή Ημαθίας ΣΥΡΙΖΑ (23/02)
“Η συμφωνία του Γιούρογκρουπ δεν έχει ολοκληρωθεί, εν μέρει γιατί δεν γνωρίζουμε ακόμη ποιες ‘μεταρρυθμίσεις’ θα προτείνει η ελληνική κυβέρνηση σήμερα (Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου) και ποιες από αυτές θα γίνουν δεκτές. Όσοι όμως έχουμε εκλεγεί στη βάση του προγράμματος του Σύριζα και θεωρούμε τις εξαγγελίες της Θεσσαλονίκης ως δέσμευση που έχουμε αναλάβει προς τον ελληνικό λαό, έχουμε βαθιές ανησυχίες. Είναι υποχρέωσή μας να τις καταγράψουμε.
Το γενικό περίγραμμα της συμφωνίας έχει ως εξής:
1.Η Ελλάδα ζητάει επέκταση της τρέχουσας συμφωνίας δανειακής στήριξης, η οποία στηρίζεται σε μια σειρά από δεσμεύσεις.
2.Ο στόχος της επέκτασης είναι να επιτρέψει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης της τρέχουσας συμφωνίας και να δώσει χρόνο για μια πιθανή νέα συμφωνία.
3.Η Ελλάδα θα υποβάλλει αμέσως κατάλογο ‘μεταρρυθμίσεων’, οι οποίες θα αξιολογηθούν από τους ‘θεσμούς’ και θα συμφωνηθούν τελικά τον Απρίλιο. Εάν η αξιολόγηση είναι θετική, θα αποδεσμευτούν τα χρήματα που δεν δόθηκαν ακόμη από την τρέχουσα συμφωνία συν τις επιστροφές από τα κέρδη της ΕΚΤ.
4.Τα υπάρχοντα κονδύλια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για τις ανάγκες των τραπεζών και θα είναι εκτός ελληνικού ελέγχου.
5.Η Ελλάδα δεσμεύεται να εκπληρώσει πλήρως και εγκαίρως όλες τις χρηματοοικονομικές της υποχρεώσεις προς τους εταίρους της.
6.Η Ελλάδα δεσμεύεται να διασφαλίσει ‘κατάλληλα’ πρωτογενή πλεονάσματα για να εγγυηθεί τη βιωσιμότητα του χρέους στη βάση των αποφάσεων του Γιούρογκρουπ του Νοεμβρίου 2012. Το πλεόνασμα για το 2015 θα λάβει υπόψη του τις οικονομικές συνθήκες του 2015.
7.Η Ελλάδα δεν θα ανακαλέσει μέτρα, ούτε θα κάνει μονομερείς αλλαγές που μπορεί να έχουν αρνητική επίδραση στους δημοσιονομικούς στόχους, την οικονομική ανάκαμψη, ή τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, όπως θα εκτιμηθούν από τους ΄θεσμούς’.
Στη βάση αυτή, το Γιούρογκρουπ θα ξεκινήσει τις εθνικές διαδικασίες για τετράμηνη επέκταση της τρέχουσας συμφωνίας και καλεί τις ελληνικές αρχές να ξεκινήσουν άμεσα τη διαδικασία για την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησής της.
Είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς πως μέσα από αυτήν τη συμφωνία θα υλοποιηθούν οι εξαγγελίες ‘της Θεσσαλονίκης’ που περιλαμβάνουν τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και την άμεση αντικατάσταση των Μνημονίων με το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης. Όσοι εκλεγήκαμε με το Σύριζα δεσμευτήκαμε ότι θα προχωρήσουμε στην υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου ανεξάρτητα από τις διαπραγματεύσεις για το χρέος, διότι το θεωρούμε απαραίτητο για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την ανακούφιση της κοινωνίας. Είναι ανάγκη λοιπόν να εξηγηθεί τώρα το πως αυτά θα υλοποιηθούν και πως θα μπορέσει η νέα κυβέρνηση να αλλάξει την τραγική κατάσταση που κληρονόμησε.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, το Εθνικό Σχέδιο περιλάμβανε τέσσερις πυλώνες με κόστος για τον πρώτο χρόνο ως εξής:
Ι) Αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης (1,9 δις).
ΙΙ) Επανεκκίνηση της οικονομίας με φορολογικές ελαφρύνσεις, ρύθμιση «κόκκινων δανείων», ίδρυση Αναπτυξιακής Τράπεζας, επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ (συνολικά 6,5 δις).
ΙΙΙ) Πρόγραμμα Δημόσιας Απασχόλησης για 300000 θέσεις εργασίας (3 δις τον πρώτο χρόνο και άλλα 2 δις τον δεύτερο).
IV) Μετασχηματισμό του πολιτικού συστήματος με παρεμβάσεις στην τοπική αυτοδιοίκηση και στο κοινοβούλιο.
Οι πηγές χρηματοδότησης και πάλι για τον πρώτο χρόνο είχαν προβλεφθεί ως εξής:
Ι) Εκκαθάριση χρεών προς την εφορία (3 δις)
ΙΙ) Πάταξη της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου (3 δις)
ΙΙΙ) Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (3 δις)
IV) ΕΣΠΑ και άλλα ευρωπαϊκά προγράμματα (3 δις)
Με δεδομένο λοιπόν το ανακοινωθέν του Γιούρογκρουπ, ρωτώ:
Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης
Πως θα χρηματοδοτηθεί το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, όταν τα 3 δις του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας είναι πλέον εκτός ελληνικού ελέγχου; Η αφαίρεση αυτών των κονδυλίων κάνει ακόμη πιεστικότερη τη συλλογή μεγάλων ποσών από τη φοροδιαφυγή και την εκκαθάριση χρεών σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Πόσο εφικτή είναι αυτή η προοπτική;
Διαγραφή χρέους
Πως θα προχωρήσει η διαγραφή του χρέους, όταν η Ελλάδα δεσμεύεται να εκπληρώσει πλήρως και εγκαίρως όλες τις χρηματοοικονομικές της υποχρεώσεις προς τους εταίρους της;
Άρση λιτότητας
Πως θα υπάρξει άρση της λιτότητας, όταν η Ελλάδα δεσμεύεται να πετύχει ‘κατάλληλα’ πρωτογενή πλεονάσματα για να καταστήσει το υπάρχον τεράστιο χρέος ‘βιώσιμο’; Η ‘βιωσιμότητα’ του χρέους – όπως την εκτιμούσε η Τρόικα – ήταν ακριβώς η αιτία για το παράλογο κυνήγι πρωτογενών πλεονασμάτων. Καθώς το χρέος δεν θα μειωθεί σημαντικά, πως θα πάψουν να υπάρχουν πρωτογενή πλεονάσματα που είναι καταστροφικά για την ελληνική οικονομία και αποτελούν την ουσία της λιτότητας;
Εποπτεία και δημοσιονομικό κόστος
Πως θα προχωρήσει οποιαδήποτε προοδευτική αλλαγή στη χώρα, όταν οι ΄θεσμοί’ θα ασκούν αυστηρή εποπτεία και θα απαγορεύουν μονομερείς ενέργειες; Θα επιτρέψουν οι ‘θεσμοί’ την υλοποίηση των πυλώνων ‘της Θεσσαλονίκης’ δεδομένου ότι έχουν άμεσο, ή έμμεσο δημοσιονομικό κόστος;
Η μελλοντική διαπραγμάτευση
Τι ακριβώς θα έχει αλλάξει στους επόμενους τέσσερις μήνες της ‘παράτασης’, ώστε η νέα διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας να γίνει από καλύτερες θέσεις; Τι θα αποτρέψει την επιδείνωση της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης της χώρας;
Οι στιγμές είναι απολύτως κρίσιμες για την κοινωνία, το έθνος και φυσικά την Αριστερά. Η δημοκρατική νομιμοποίηση της κυβέρνησης εδράζεται στο πρόγραμμα του Σύριζα. Το ελάχιστο που απαιτείται είναι να έχουμε μια ανοιχτή συζήτηση στα κομματικά όργανα και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Πρέπει άμεσα να δώσουμε καίριες απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα ώστε να διατηρήσουμε τη μεγάλη στήριξη και δυναμική που μας δίνει ο ελληνικός λαός. Οι απαντήσεις που θα δοθούν το αμέσως επόμενο διάστημα θα κρίνουν το μέλλον της χώρας και της κοινωνίας”.