First published: 15th Mai 2014
Η χρεοκοπία της βιομηχανίας ξυλείας της οποίας η εμβληματική πινακίδα βρισκόταν, μέχρι πολύ πρόσφατα, σε ένα από τα πιο κεντρικά κτήρια της λεωφόρου Κηφισίας, ήταν προδιαγεγραμμένη εδώ και πολλούς μήνες. Ωστόσο, εωσότου τεθεί σε καθεστώς πτώχευσης η εταιρεία, όπως αποκάλυψε πρώτο, χθες, το Capital.gr, η ελπίδα για είσοδο στρατηγικού επενδυτή-«σωτήρα» στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας δεν είχε «πεθάνει».
Εξάλλου, η βιομηχανία, που ιδρύθηκε το 1962, είχε συζητήσεις με μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες αλλά και με την τουρκική εταιρεία Castamonou που φέρεται ότι ενδιαφερόταν να αγοράσει τρεις μονάδες του ομίλου Alfa Wood-Shelman στη Βόρεια Ελλάδα. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις αυτές δεν στέφθηκαν με επιτυχία, καθώς, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, οι δύο πλευρές δεν συναίνεσαν για το ύψος του τιμήματος.
Το κλείσιμο του εργοστασίου
Την ίδια στιγμή, η εξαγορά το 2010 της Shelman από την Alfa Wood και κατ’ επέκταση η ανάληψη της διοίκησης από τον Αντώνη Αδαμόπουλο (ιδιοκτήτη της Alfa Wood) φαίνεται ότι οδήγησε σε μία σειρά στρατηγικών λαθών, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς. «Η νέα διοίκηση έδωσε έμφαση στην Alfa Wood και «παραμέλησε» τη Shelman» σημειώνουν χαρακτηριστικά.
Το 2011 ο επικεφαλής του ομίλου Alfa Wood-Shelman ξεκίνησε να υλοποιεί πρόγραμμα αναδιάρθωσης της Shelman, μέσω της μείωσης του προσωπικού στο εργοστάσιο της Χαλκίδας, του ύψους των αποδοχών και της εκ περιτροπής εργασίας. Ωστόσο, το κλείσιμο της μονάδας της Χαλκίδας δεν απεφεύχθη, εξέλιξη η οποία αποδίδεται και στη στάση του σωματείου εργαζομένων που «ανεβοκατέβαζε» το διακόπτη του εργοστασίου. Εν τέλει, οι συνεχείς καταλήψεις και απεργίες έδωσαν τον Ιανουάριο του 2013 τη θέση τους στο «λουκέτο» του εργοστασίου στο Βασιλικό Χαλκίδας, οδηγώντας στο ταμείο ανεργίας 174 άτομα.
Η πορεία καθόδου θα επιταχυνθεί λόγω και της καθίζησης της κατασκευαστικής αγοράς.
«Ο όμιλος Shelman-Alfa Wood, έχει περιέλθει σε αδιέξοδο, λόγω της καθίζησης του κλάδου των κατασκευών, όπου ανήκει η αγορά της ξυλείας. Ταυτόχρονα, τα προϊόντα απομίμησης ξύλου-οι εισαγωγές τους εκτοξεύτηκαν τα τελευταία έξι χρόνια- και η αυξανόμενη κυριαρχία του αλουμινίου οδήγησαν τον όμιλο να μειώσει σημαντικά τις τιμές, παρότι το κόστος παραγωγής αυξήθηκε, γεγονός που προκάλεσε συσσωρευμένες ζημιές και υψηλά χρέη» ανέφερε η διοίκηση στο κείμενο της αίτησης υπαγωγής στο άρθρο 99.
Πόσα οφείλει
Σύμφωνα με την αποτύπωση των μεγεθών που περιέχεται στο επιχειρηματικό σχέδιο αναδιάρθρωσης, που είχε προσκομίσει η Shelman στη δικαιοσύνη, τα χρέη (προς τους ενέγγυους πιστωτές) ξεπερνούν τα 140 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία οφείλει σε ασφαλιστικούς οργανισμούς, προσωπικό και εφορία συνολικά 13,5 εκατ. ευρώ. Χρωστά σε έξι τράπεζες 112,9 εκατ. ευρώ, ποσό που αφορά ομολογιακό και κοινοπρακτικό δανεισμό και 63,3 εκατ. ευρώ στους λεγόμενους ανέγγυους πιστωτές που δεν διαθέτουν καμία εξασφάλιση.
Οι επικεφαλής της Shelman ανέφεραν στην αίτησή τους για υπαγωγή στο άρθρο 99 ότι «ενδεχόμενη πτώχευση, δεν θα οδηγούσε παρά σε αποπληρωμή μόλις 55 εκατ. ευρώ από τα περισσότερα από 140 εκατ.ευρώ που οφείλει συνολικά».
Σχέδιο εξυγίανσης
Στο πλαίσιο αυτό είχαν προτείνει ένα σχέδιο εξυγίανσης που προέβλεπε «haircut» 40% των υποχρεώσεων προς τις τράπεζες, συρρίκνωση του αριθμού των εργαζομένων στους 140 και περιορισμό του μισθολογικού κόστους στα 3,3 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία εκτιμούσε επίσης ότι θα εισπράξει 2,34 εκατ. ευρώ από την πώληση των γραφείων της στο Μαρούσι, 29,2 εκατ. ευρώ από την πώληση του εργοστασίου της στη Χαλκίδα και 1,59 εκατ. ευρώ από την πώληση αποθηκών στη Θεσσαλονίκη.
Τα περιουσιακά αυτά στοιχεία, όπως και το ιδιόκτητο λιμάνι 400 στρεμμάτων στη Χαλκίδα αναμένεται βγουν σταδιακά «στο σφυρί», με τις σχετικές αποφάσεις να λαμβάνονται από το σύνδικο, το δικηγόρο Νικόλαο Μπούρμπο.
Από το 1962
Η Shelman υπήρξε μία από τις παλαιότερες ελληνικές βιομηχανίες που συνδέεται με την εποχή της ανοικοδόμησης της ελληνικής οικονομίας, έχοντας ιδρυθεί το 1962. Δραστηριοποιούνταν στις αγορές των ΗΠΑ, της Β. Αφρικής-Μ. Ανατολής και της Ευρώπης. Μέχρι και το 2010 η εταιρεία εμφάνιζε σημαντική κινητικότητα, σε επίπεδο επέκτασης της δραστηριότητας, αν και από το 2005 παρουσίαζε διαρκώς ζημιές.